به گزارش خبرنگار «زریوار خبر» به نقل از کردتودی، چرا دشمن از راهپیمایی اربعین می‌ترسد؟  «یکی از مصادیق قوّت، راه‌پیمایی اربعین است؛ وَ اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّة. راه‌پیمایی اربعین قوّت جبهه‌ی مقاومت اسلامی است که این جور اجتماع عظیم میلیونی به سمت قلّه و اوج افتخار فداکاری و شهادت راه می‌افتند که همه‌ی آزادگان عالم باید از او درس بگیرند.» بیانات در مراسم دانشجویان دانشگاه امام حسین (ع)، (۲۱/مهر ۹۸). از عاشورا تا اربعین، چهل روزِ فرمانروایی منطقِ حق در میان دنیای ظلمانی حاکمیّت بنی‌امیّه و سفیانی‌ها بود. رسانه حقیقی یعنی فریاد سفیران عاشورا در کوفه و شام. همین اربعین بود که عاشورا را به امروز رساند؛ بنابراین دشمن از ریشه و اصالت اربعین واهمه دارد که رسواکننده کاخ ظلم و جور است.

اهمیت پیاده‌روی اربعین آن است که باتدبیر محبّان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) یاد نهضت حسینی جاودان می‌شود و اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلی در حوادث گوناگون از قبیل شهادت امام حسین (عَلَیهِ‌السَّلام) در عاشورا به حفظ یاد و آثار شهادت کمر نبندند، نسل‌های بعد، از دستاورد شهادت استفاده زیادی نخواهند برد. هدف از پیاده‌روی اربعین این است که باید یاد حقیقت و خاطره شهادت را در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگه‌داریم و وحدت، الگوسازی و مبارزه حق علیه باطل را برای همیشه سرلوحه زندگی خود قرار دهیم و این همان چیزی است که دشمن از آن واهمه دارد.

پیاده‌روی اربعین، سیاسی‌ترین راهپیمایی جهان است اگر سیاسی نبود، دنیا در مقابل آن سکوت نمی‌کرد. همه دشمنان معنی این پیاده‌روی را می‌فهمند، ولی در مقابل آن لال شده‌اند و هیچ قضاوت مثبتی در مورد آن نمی‌کنند، نظاره‌گر آن هستند، امّا بدون دادن نظر مثبتی در مورد آن به‌راحتی از کنار آن می‌گذرند. چرا یک جمعیت عظیم به راه می‌افتد و در هیچ گوشه‌ای از دنیا در مورد آن اظهارنظر نمی‌کنند؟! چون همایشی است که هیچ تاریخی، هیچ تمدنی و هیچ ایدئولوژی‌ای چنین چیزی را در خود سراغ ندارد. این چه انرژی‌ایی است که بعد از ۱۴۰۰ سال این‌طوری مردم را به خیابان‌ها و جاده‌ها می‌کشاند و با تحمل گرسنگی، تشنگی، خستگی و اما بانشاط کامل و عشق و ایمان به امامشان، جاده‌ها را درمی‌نوردند؟

اربعین پرستیژ ژئوپلیتیک شیعه است وقتی از شرق آسیا تا شبه‌قاره از کشمیر و هندوستان و پاکستان، از آسیای میانه تا افغانستان و ایران، از قفقاز و آذربایجان تا ترکیه و عراق، از یمن و عربستان و بحرین و کویت و عراق، از لبنان و سوریه تا عراق از نیجریه و غربِ آفریقا تا شاخِ آفریقا و از تمامی بلاد دیگر، شیعه راهپیمایی عظیمی راه می‌اندازد چیزی جز نمایش پرستیژ ژئوپلیتیکی مقاومت نیست آن هم به درازنای منطقه قلب دنیاست و این برای دشمن قابل‌هضم نیست؛ چون منطقه عظیمی را دربرگرفته است. دقیقاً مناطقی را شامل می‌شود که جولانگاه مناسب آن‌هاست، بنابراین به هراس افتاده‌اند که مبادا این جولانگاه را از دست بدهند.

دشمن از این راهپیمایی عظیم، خوفناک است، چون می‌ترسد سخن پیر جماران محقّق شود که فرمودند: «راه قدس از کربلا می‌گذرد» اگر مقصد این زائرین، قدس شود، دیگر تا تحقق تمدن مهدوی راهی نمانده است، به همین دلیل غده سرطانی صهیونیست از این واهمه دارد که سرزمین‌های تصرف‌شده‌اش را از چنگش بیرون بیاورند و خودش و تشکیلات نامشروعش دود هوا شود و حکومت پوشالینش سربه‌نیست گردد و به دنبال آن آمریکای جنایت‌کار نیز دست از پا نمی‌شناسد و در پی راهکاری برای خنثی‌کردن آثار این حماسه بزرگ است.

دشمن می‌داند که طالبانِ حقیقت و عدالت در هر کجای دنیا که باشند با دیدن این همایش، زیر عَلَم «حُبُّ الحُسَین یَجمَعَنا» به پویش عدالت‌خواهی می‌پیوندند و استکبار جهانی و صهیونیست کودک‌کشِ غاصب را ریشه‌کن می‌کنند؛ چون اربعین از یک مناسک فراتر رفته و احیاگر فرهنگ ناب تشیع شده است و تعظیم شعائر اسلامی باعث احیای اسلام ناب محمدی می‌گردد و طومار نسخه استعماری تفرقه‌افکن و حکومت کن را در هم می‌پیچد. جریان اربعین اژدهای موسایی است که می‌آید و اِفک و دروغ‌های ساحران زمان و فرهنگ دروغ و فریب را می‌بلعد و حیاط جدیدی به اسلام عرضه می‌کند و آیه «تَلقَفُ مایَافِکونَ» تجلی پیدا می‌کند.

چون بانگ «لبیک یا حسینِ» مؤمنان که ۱۴۰۰ سال پیش ستون‌های کاخ سبز یزید را لرزاند امروز ستون‌های کاخ سفید ظالمان را نیز می‌لرزاند و نسخه اسلام آمریکایی که با تاج‌وتخت فرعون و ثروت قارون کاری ندارد، با جرقه اربعین آتش می‌گیرد، چون امام‌زمان در جمع حاضران اربعین پیداترین زائر پنهان کربلاست و نظاره‌گر سربازان مومن و انقلابی خویش است و در هدایت آنها می‌کوشد، و این دشمن را هراسان کرده است.

اربعین یک همایش سیاسی، یک جنگ و یک عملیات بزرگ علیه دشمنان اسلام است و عظمت شیعه با این راهپیمایی به دنیا نشان داده می‌شود. زور، قدرت و اثر امام حسین، امروز بیشتر از کل فعالیت‌ها و دارایی‌های ما است. همان‌طور که در دوران دفاع مقدس می‌گفتیم جنگ، جنگ تا پیروزی، یا جنگ، جنگ تا رفع فتنه در جهان، حالا می‌گوییم اربعین، اربعین تا ظهور. به اربعین می‌رویم؛ چون امام‌زمانمان غریب، مظلوم و تنهاست و می‌خواهیم به ندای «هَل مِن ناصِرِ یَنصُرُنی» او پاسخ بدهیم و این یاری رساندن امام، دشمنان را هراسان و وحشت‌زده کرده است، پس هرساله اربعین را باشکوه‌تر از سال‌های قبل برگزار کنید تا دشمن را هرچه بیشتر مستأصل و وحشت‌زده نمایید.

یادداشت: مرضیه عاصی

انتهای خبر/