به گزارش خبرنگار زریوار خبر، در متون اسلامی، هدف اصلی ارسال پیامبران و نازل کردن کتب آسمانی، برانگیختن انسان‌ها برای برقراری قسط و عدالت اجتماعی است. خداوند در آیه ۲۵ سوره حدید به این موضوع اشاره کرده و می‌فرماید: به تحقیق رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم و همراه آنها کتاب و میزان نازل کردیم تا مردم به عدالت قیام کنند.

بر اساس این متون، هدف خداوند از ارسال پیامبران، فراهم کردن بستر لازم برای رشد فکری انسان‌ها و توانمندسازی آنها برای خروج از سلطه مستکبران و طاغوتیان است. در این راستا، تسهیل‌گری مشارکت مردم در عرصه حکومت و تصمیم‌سازی از اهداف پیامبران الهی به شمار می‌آید.

آشنایی با نهج‌البلاغه به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع دینی می‌تواند به درک بهتر نحوۀ مشارکت مردم در امور حکومتی کمک کند. این متون به‌ویژه در برابر سوءاستفاده‌های دشمنان که به نام دموکراسی سعی در تسلط بر مردم دارند، اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند. دشمنانی که با غفلت مسلمین تلاش می‌کنند اندوخته‌های ذهنی خود را به نام قرآن و نهج‌البلاغه به مردم القا کنند.

خداوند در قرآن، شرک و پذیرفتن حکومت طاغوت را به‌عنوان گناهی نابخشودنی معرفی کرده و می‌فرماید: همانا خداوند کسانی را که به او شرک می‌ورزند نمی‌آمرزد. همچنین، در آیات بعدی، طاغوتیان را مورد لعن قرار داده و به عدم اعطای حقوق مردم توسط آنها اشاره می‌کند.

امیرالمؤمنین (ع) نیز در نامه‌ای به مالک‌اشتر، بر اهمیت توجه به خواست مردم تأکید کرده و می‌فرماید: مبادا بگویی من مأمورم و هرچه بخواهم امر می‌کنم. این بیان نشان‌دهنده دغدغه‌های فکری ایشان در خصوص مردم‌سالاری دینی و اهمیت نقش مردم در حکومت است.

رهبر انقلاب نیز در این زمینه تأکید می‌کنند که خودخواهی و عدم توجه به خواست مردم می‌تواند به ناخشنودی آنها منجر شود. بنابراین، بازنگری در نهج‌البلاغه و پی‌بردن به برنامۀ حکومتی حضرت علی (ع) و نقش مردم در حکومت از اهمیت بالایی برخوردار است.

در خطبۀ سوم نهج‌البلاغه، حضرت علی (ع) به این نکته اشاره می‌کند که حکومت برای او ارزشی ندارد مگر اینکه حقی را زنده کند یا باطلی را بخواباند. ایشان همچنین به اهمیت رأی مردم و حضور آنها در صحنه تأکید کرده و می‌فرمایند: گر نبود عهدی که خدای تعالی از علما و دانایان گرفته، هرآینه ریسمان خلافت را بر کوهان آن می‌انداختم.

با مراجعه به آیات قرآن، به‌ویژه آیۀ ۲۵ سوره حدید و متون نهج‌البلاغه، به‌وضوح مشخص می‌شود که انبیا و اولیاء موظف‌اند تا مردم را به صحنه بیاورند و با سالار کردن آنها، نظام مردم‌سالاری دینی را تحقق بخشند. در این راستا، یکی از دغدغه‌های اصلی رهبر فرزانۀ انقلاب، مشارکت مردم در اداره امور کشور است. ایشان به‌صراحت یکی از اشکالات مهم را عدم تفکر در مورد راه‌های مشارکت مردم عنوان کرده و می‌فرمایند: یکی از اشکالات مهمّی که ما داریم این است که روی راه‌های مشارکت مردم فکر نکرده‌ایم.

رهبر انقلاب به مسئولین و صاحب‌نظران اقتصادی توصیه می‌کنند که به دنبال راه‌های مشارکت عموم مردم در مسائل اقتصادی باشند. ایشان تأکید می‌کنند که هر جا مردم وارد شده‌اند، کشور پیشرفت کرده است. در دفاع مقدس، در مسائل سیاسی و اقتصادی، حضور مردم همواره منجر به پیروزی و موفقیت بوده است.

برای رسیدن به این سطح از رشد اجتماعی، نیاز به تلاش‌های زیادی وجود دارد. جامعه‌ای که فرهنگ اسلامی بر آن حاکم شود، دیگر مقام غیرمسئول نخواهد داشت و تک‌تک افراد در سیاست کشور اسلامی دخیل خواهند بود.

پیامبر اکرم (ص) نیز در این زمینه فرمودند: المسلمون تتکافأ دماؤهم و یسعی بذمتهم أدناهم…؛ مسلمانان در برابر دیگران با هم متحدند و خون‌هایشان یکسان است.

هرچند جامعه ما هنوز به این سطح نرسیده است، اما یقین داریم که رشد فکری انسان‌ها تحت تربیت برنامه‌های اسلامی به حدی خواهد رسید که حتی کمترین افراد نیز بتوانند از طرف جامعۀ اسلامی قول بدهند. رهبر انقلاب در این زمینه می‌فرمایند: می‌توانید در یک موقعیت حساسی با فلان دولت، یک قرارداد ترک مخاصمه ببندید و دولت اسلامی، مجبور و موظف است که به آنچه شما انجام دادید عمل کند؛ ولو شما نه وزیرید، نه فرماندۀ نظامی هستید، نه یک فرد دیپلمات هستید.