نویسنده و پژوهشگر ادبیات دفاع مقدس کردستان، با قلمی پرتوان به زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره شهدای این دیار می‌پردازد و تلاش می‌کند تا داستان‌های ناگفته آن‌ها را برای نسل‌های آینده روایت کند.

به گزارش خبرنگار زریوار خبر به نقل از کردتودی، رضا رستمی، جانباز ۴۵ ساله و پژوهشگر ادبیات دفاع مقدس کردستان، با تألیف ۱۲۸ کتاب درباره شهدای این خطه، به‌عنوان یکی از چهره‌های تأثیرگذار در ثبت تاریخ دفاع مقدس شناخته می‌شود.

وی با تلاش‌های بی‌وقفه‌اش در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، صدای خاموش رزمندگان و ایثارگران را به گوش نسل‌های آینده می‌رساند و به زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره آن‌ها ادامه می‌دهد.

در این مصاحبه خبرنگار زریوار خبر به نقل از کردتودی، رستمی از چالش‌ها، انگیزه‌ها و تجربیات خود در این مسیر سخن می‌گوید.

لطفا درباره موضوع کتاب‌هایتان و چگونگی نگارش آن‌ها توضیح دهید؟

من در تلاش هستم تا تاریخ دفاع مقدس کردستان را ثبت و روایت کنم. نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در روزهای آغازین خود با غائله کردستان مواجه شد. صهیونیست‌ها و گروهک‌های فرصت‌طلب سعی داشتند با ایجاد جنگ داخلی در این منطقه، نظام را تضعیف کنند. در این شرایط، توجه و عنایت خاص حضرت امام خمینی (ره) به موضوع کردستان، زمینه‌ساز قطع حضور دشمنان در منطقه شد. در این راستا، کتاب «اسیر آلواتان» را نوشتم که به خاطرات و رنج‌های ۲۴ نفر از رزمندگان اسلام می‌پردازد. این ایثارگران با عشق به خدا پا در میدان جهاد گذاشتند و جز شهادت به چیز دیگری نیندیشیدند.

چه انگیزه‌ای شما را به نوشتن این کتاب و روایت خاطرات نعمت‌الله وهابی ترغیب کرد؟

سال‌ها پیش با آزاده نعمت‌الله وهابی آشنا شدم. او در خاطراتش از زندانی به نام دوله‌تو آلواتان نام برد. وقتی بررسی کردم، متوجه شدم این زندان در تاریخ گم شده و تصمیم گرفتم یاد و خاطره شهدا و جانبازان و اسرای این زندان را زنده کنم. دل‌تنگی و انتظار برای یادآوری این خاطرات، مرا به نوشتن ترغیب کرد.

در طول تحقیق و نوشتن کتاب، با چه چالش‌هایی مواجه شدید و چگونه بر آن‌ها غلبه کردید؟

یکی از چالش‌ها این بود که هر کدام از اسرا در یکی از شهرهای ایران بودند و خاطرات آن‌ها تقریباً شبیه هم بود. باید این خاطرات را به یک روایت واحد تبدیل می‌کردم. همچنین، برخی از اسرا به دلیل بی‌مهری، حاضر به مصاحبه نبودند و راضی‌کردن آن‌ها بسیار سخت بود.

چه نکات جالب و تازه‌ای درباره زندان‌های دوله‌تو و آلواتان کشف کردید که برای شما شگفت‌انگیز بود؟

یکی از نکات جالب این بود که حزب دموکرات حدود ۲۰۰ نفر از بچه‌های جهاد، سپاه، ارتش و بسیج را در این زندان نگه‌داری می‌کرد. همچنین، زندانبانان این زندان اکثراً از افراد ارتش شاهنشاهی بودند و شکنجه‌های بی‌رحمانه‌ای بر روی زندانیان اعمال می‌کردند.

چگونه با زندانیان و خانواده‌های شهدا ارتباط برقرار کردید و این ارتباط چه تأثیری بر روند نوشتن شما داشت؟

حاج داوود خاکپور مروستی، یکی از اسرای زندان آلواتان، گروهی تشکیل داد که تمام اسرای زندان را دور هم جمع کرد. من هم در این گروه مطرح کردم که خاطرات اسرا را می‌خواهم کتاب کنم و اکثر دوستان استقبال کردند. این ارتباط به من کمک کرد تا نوشتن کتاب را آغاز کنم.

به نظر شما، چه اقداماتی باید برای زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره این زندانیان و شهدا انجام شود؟

باید کتاب‌هایی به‌عنوان مکتب شهدا به مدارس اضافه شود تا دانش‌آموزان از کودکی با سیره شهدا آشنا شوند و درس زندگی را از آن‌ها بیاموزند.

چه احساسی داشتید وقتی که زندانیان پس از سال‌ها یکدیگر را دوباره ملاقات کردند و این لحظه چه تأثیری بر شما گذاشت؟

در زمان رونمایی کتاب «اسیر آلواتان»، این اسرا بعد از ۴۲ سال یکدیگر را دیدند و در آغوش هم گریه کردند. من هم به‌پای آن‌ها گریه کردم. این لحظه برای من بسیار احساسی و به‌یادماندنی بود و خستگی سال‌ها قلم‌زنی را از تنم بیرون برد.

آیا در طول تحقیق خود با داستان‌های غیرمنتظره‌ای مواجه شدید که شما را شگفت‌زده کرد؟

بله، خاطرات شاه‌محمد محمودی همسر شهیده فاطمه اسدی که بعد از ۳۹ سال جسد همسرش پیدا شد، بسیار شگفت‌انگیز بود. وی در زمان اسارت من به دنبال آزادی‌ام تلاش کرد و متأسفانه به شهادت رسید.

به‌عنوان نویسنده، چه پیامی را از طریق این کتاب می‌خواهید به خوانندگان منتقل کنید؟

شهدا آبروی ملت ایران هستند و جوانان باید پاسدار خون شهدا باشند. کتاب‌هایی که از شهدای کردستان به چاپ می‌رسد باید به دست جوانان برسد و در مدارس پخش شود تا نسبت به تکریم مقام بلند شهیدان اثر بگذارد.

اگر بخواهید یک جمله یا عبارت را به‌عنوان شعار کتاب خود انتخاب کنید، چه چیزی را انتخاب می‌کنید؟

«ای اهل ایمان، آیا شما را به تجارتی سودمند که شما را از عذاب دردناک نجات بخشد راهنمایی کنم؟» (سوره صف آیه ۱۰ و ۱۱)

 سخن پایانی…

مقام معظم رهبری در سال ۱۳۸۸ فرمودند شهدای کردستان مظلوم هستند و گمنام. من به‌عنوان یک جانباز و نویسنده، تمام زندگی‌ام را وقف زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره شهدا کرده‌ام و تنها آرزویم دیدار با مقام معظم رهبری است. امیدوارم صدای من به گوش ایشان برسد.

انتهای خبر/